قبل از پیوستن به را ه هوشیاری، خشم، ترس، غرور و طمع در تمام ابعاد زندگی ما سایه گسترده بود.
نکته قابل توجه این بود که قبل از پیوستن به راه هوشیاری، بسیاری از ما عمق مشکل و اثرات مخرب آن را درک نمیکردیم. بعضی از ما اعتراف می کردیم که گاهی این چهار سم برای ما و دیگران دردسرهایی ایجاد کرده و بعضی از ما حتی به این نتیجه می رسیدیم که مشکلی وجود ندارد و حضور عواملی مثل ترس و خشم را بخش اجتناب ناپذیر و لاینفک و نه چندان دردناک و مهم زندگی میدانستیم. و برای گروهی دیگر نیز )خشم، ترس، طمع و غرور( تبدیل به واکنشها، احساسات و عواملی غیرقابل تحمل شده بود و الزام رهایی تمام و کمال از آنها را احساس می کردیم.
قبل از پیوستن به برنامه راه هوشیاری جریان افکار خودبخودی حاکمیت بلامنازع زندگی ما را در دست داشت. افکار و تصوراتی که معمولاً ریشه در عمق غرور و خود مهم پنداری، ترس، خشم و رنجش و زیاده خواهی داشت کاملاً گفتگوها و اعمال و روابط ما را اداره می کرد. نفوذ این عدم کنترل و بی قدرتی تا به حدی رسیده بود که ما حتی با نزدیکترین افراد زندگی خود وارد خشم و رنجش و تجربه احساسات منفی می شدیم. در بسیاری از مواقع کار کردن و انجام تعهدات اجتماعی برای ما همراه با احساس اجبار و فشار و قرار گرفتن در جایگاه قربانی بود و این شکل بودن، افکار و احساسات منفی بسیار بیشتری را طلب و خلق میکرد و به نظر می رسید ما در این گرداب بیپایان گرفتار شده ایم.
بسیاری از ما تلاش کرده بودیم که از روش های مختلف خودشناسی، روانشناس ها، افراد صاحب نظر، مشاورین، مطالعه کتب مرتبط و … کمک دریافت کنیم اما هیچکدام از آنها نتواسته بود احساسات ما را عمیق و به شکل مستمر تحت تاثیر قرار بدهد.
به نظر می رسید که ما می بایستی می پذیرفتیم که این 4 سم تا آخر عمر همراه ما خواهد بود و ناچاریم که با عواقب غیرقابل پیش بینی و ترسناک آن مواجه و زندگی کنیم یا نیاز به وقوع یک معجزه داشتیم.
به اتفاقی که در ادراک ما نمی گنجید و این معجزه اتفاق افتاد، حضور در برنامه 12 قدمی راه هوشیاری.
امروز پس از پیوستن به برنامه راه هوشیاری هر روز شاهد وقوع معجزات هستیم. معجزاتی که مبداء آن پرهیز و پیگیری آن و ارتقاء رابطه آگاهانه ما با خداوند است. روز به روز با انجام دادن اصول ساده برنامه، احساس رهایی بیشتری از 4 سم را تجربه می کنیم و آنچه روزگاری به صورت یک رویا می نمود، امروز به تجربه ای در دسترس و بسیار واقعی بدل شده است. با تمام وجود از پروردگار خود و همراهان و اعضای راه هوشیاری بابت این هدیه گرانبها سپاسگزاریم. از پروردگار تقاضا می کنیم که نعمت سهیم شدن تجربه رهایی خود را با کسانی که همچنان از 4 سم رنج می برند به ما عطا بفرماید.
آمین.به ندرت کسی را دیده ایم که را ه ما را با جدیت بپیماید و به مقصد نرسد. کسانی که رهایی نمی یابند آنهایی هستند که نمی خواهند و یا نمی توانند خود را کاملاٌ به این برنامه ساده بسپارند.
معمولاً آنها زنان و مردانی هستند که اساساً نمی توانند با خود صادق باشند.
به خاطر داشته باشید که با غرور، طمع، ترس، خشم و رنجش سر و کار داریم که حیله گر، مبهوت کننده و با قدرت هستند. بدون کمک، غلبه بر آنها بسیار دشوار است. اما مرجعی وجود دارد که تمام قدرتها در دست اوست و آن پروردگار است، باشد که اکنون او را پیدا کنیم.
از میانبرها حاصلی نگرفتیم، بر سر دوراهی رسیدیم، خود را کاملاً به او سپردیم و تقاضای حمایت کردیم.
اینها قدم‌هایی است که برداشتیم و به عنوان یک برنامه بهبودی پیشنهاد می شود:
-
ما پذیرفتیم که در مقابل وابستگی ها به انواع غرور، طمع، ترس و خشم و رنجش بی قدرت بودیم که زندگی مان درونی و بیرونی، غیرقابل اداره شده بود.
-
ما به این باور رسیدیم که یک نیروی برتر میتواند سلامت عقل را به ما بازگرداند.
-
ما تصمیم گرفتیم که اراده و زندگیمان را به مراقبت خداوند، بدانگونه که او را درک میکردیم، بسپاریم.
-
ما یک ترازنامه اخلاقی بیباکانه و جستجوگرانه و موشکافانه از خود تهیه کردیم.
-
ما چگونگی دقیق خطاهایمان را به خداوند، خود و یک انسان دیگر اقرار کردیم.
-
ما آمادگی کامل پیدا کردیم که خداوند کلیه نواقص شخصیتی ما را برطرف کند.
-
ما با فروتنی از او خواستیم کمبودهای اخلاقی ما را برطرف کند.
-
ما فهرستی از تمام کسانی که به آنها صدمه زده بودیم تهیه کرده و خواستار جبران خسارت از تمام آنها شدیم.
-
ما بطور مستقیم در هر جا که امکان داشت از این افراد جبران خسارت کردیم، مگر در مواردی که اجرای این امر به ایشان یا دیگران لطمه بزند.
-
ما به تهیه ترازنامه شخصی خود ادامه دادیم و هرگاه در اشتباه بودیم سریعاً به آن اقرار کردیم.
-
ما از راه دعا و مراقبه، جویای ارتقاء رابطهی آگاهانه خود با خداوند، بدان گونه که او را درک کردیم شده و فقط برای آگاهی از اراده ی او برای خود و کسب قدرت اجرایش دعا کردیم.
-
ما با بیداری روحانی حاصل از برداشتن قدمها، جهت رساندن این پیام به دیگران و اجرای این اصول، در تمام لحظات زندگی خود کوشیدیم.
همراهان گرامی، هیچ یک از ما نتوانسته ایم این اصول را به طور کامل و بی نقص رعایت کنیم. ما از مقدسین نیستیم. نکته اینجاست که خواستار رشد و نمو معنوی باشیم. ما ادعای پیشرفت معنوی داریم نه تکامل. ترس، غرور، طمع و خشم و رنجش به مرور زمان در وجود ما ریشه دوانده اند. نواقص ما با اجرای اصول برنامه در زندگی روزمره با یاری همراهان و خداوند، به مرور مرتفع خواهد شد. باشد که بین ما اراده خداوند جاری شود.
آمین- منافع مشترک ما باید در رأس قرار گیرد، بهبودی فردی ما به وحدت انجمن راه هوشیاری بستگی دارد.
-
در ارتباط با هدف گروه ما، تنها یک مرجع نهایی وجود دارد، خداوندی مهربان که خود را در وجدان گروه بیان می‌کند. رهبران ما تنها خدمتگزاران مورد اعتماد ما میباشند و بر ما حکومت نمی‌کنند.
-
تنها شرط عضویت تمایل به رهایی از خشم و رنجش، ترس، طمع و غرور در فضای افکار، تصورات و احساسات و هوشیار زیستن است.
-
هر گروه باید مستقل باشد مگر در مواردی که در دیگر گروه‌ها و یا کل انجمن راه هوشیاری تأثیر بگذارد.
-
هر گروه تنها یک هدف اصلی دارد و آن رساندن پیام به شخصی است که هنوز از استفاده از چهار سم در عذاب است.
-
هر گروه راه هوشیاری نباید هیچ مؤسسه یا سازمان خارجی مرتبط را تأیید کند یا در آنها سرمایهگذاری کند و اجازه استفاده از نام راه هوشیاری را به آنها بدهد مبادا مسائل مالی، ملکی و شهرت ما را از هدف اصلی خود منحرف سازد.
-
هر گروه راه هوشیاری باید کاملاً متکی به خود باشد و کمکی از خارج دریافت نکند.
-
انجمن راه هوشیاری باید به صورت غیرحرفهای باقی بماند. اما مراکز خدماتی ما می‌توانند کارمندان خاصی استخدام کنند.
-
راه هوشیاری با این نام هرگز نباید سازماندهی شود اما میتوانیم هیئتهای خدماتی یا کمیتههایی تشکیل دهیم که مستقیماً در برابر کسانی که به آنها خدمت میکنند مسئول باشند.
-
انجمن راه هوشیاری هیچ عقیدهای در مورد مسائل خارجی ندارد و نام راه هوشیاری هرگز نباید به مسائل اجتماعی وارد شود.
-
خط مشی روابط عمومی ما بنا بر جاذبه است نه تبلیغ. ما باید همیشه گمنامی خود را در سطح مطبوعات، رادیو، فیلمها و تلویزیون حفظ کنیم.
-
گمنامی اساس روحانی تمام سنتهای ماست و همواره یادآور این است که اصول را به شخصیت‌ها ترجیح دهیم.
ما از برنامه بهبودی دوازده قدمی یاد می گیریم که درک شخصی ما از گذشته مان به هیچ دردمان نمی خورد. به عبارت دیگر، درمی یابیم ناهوشیاری ما اجازه نمی داد که زندگی خودمان را تغییر دهیم. هنگامی که ما در این برنامه با دیگران کار کنیم و در بازسازی خود از تحمل هیچ رنج و زحمتی ابا نکنیم، قبل از رسیدن به نیمه راه از نتیجه آن مبهوت می شویم.
ما با احساس آزادی و خوشحالی تازه ای آشنا می شویم. در امور زندگی می آموزیم به مسائل چگونه نگاه کنیم و در ارتباط با آنها چگونه برداشت و برخورد کنیم. از گذشته خود متاسف نیستیم و آرزوی فراموش کردن آن را هم نمی کنیم. کم کم درک می کنیم که ورود به بسیاری از حوزه ها در فضای ذهن غیرضروری است و بر امروز تمرکز می کنیم.
مفهوم آرامش را درک کرده و به معنای صلح و آشتی پی می بریم. در روابط خود به جای سرمستی از قضاوتهای ناشی از خودخواهی و غرور، آرامش و رضایت و عشق را تجربه می کنیم.
هر قدر هم به قعر رفته باشیم به دنبال راهی می گردیم که دیگران از تجربه ما بهره مند شوند.
احساس بی ثمری و افسوس از میان می رود. ارتباط ما با خودمان، هستی و خداوند، به واسطه فاش کردن مداوم نواقص اخلاقی و کمبودهایمان، شفاف، آگاهانه تر و عاشقانه تر میشود. علائق خودخواهانه را از دست می دهیم و به مسائل مربوط به همنوعان علاقمند میشویم. به اعضای گروه هوشیاری به مانند اعضای خانواده صادقانه عشق میورزیم و این شکل ارتباط، در تمام روابط دیگر ما نیز مشاهده میشود.
خودپرستی تحلیل می رود. طرز تلقی و برخوردمان با زندگی به کلی تغییر می کند، ترس از مردم و بی پولی از میان می رود. ناخودگاه قدرت حل و فصل مسائلی را که قبلاً گیجمان می کرد، پیدا می کنیم.
ناگهان متوجه می شویم خداوند کاری برایمان انجام داده است که خود هرگز قادر به انجام آن نبوده ایم.
آیا اینها وعده های گزافی است؟به نظر ما نه، این وعده ها در ما به خود جامه عمل پوشانده، گاه به سرعت، گاه به آهستگی. درصورتی که برای به دست آوردنشان به خود زحمت دهیم به طور حتم به وقوع خواهند پیوست.
چشم انداز ما، هوشیاری به لحظات زندگی، پرهیز از توهمات در ذهن، تجربه عمیق تسلیم، شنیدن نظرها با دقت و تواضع، مراقبه و آمادگی دریافت عشق خداوند و درنتیجه انتخاب درست، براساس اراده نیروی برتری که خودمان آن را انتخاب کردیم میباشد.
ما در کنار یکدیگر به این راه ادامه میدهیم و به هیچ وجه اجازه نمیدهیم پستی و بلندیهای زندگی، ما را از مسیری که در آن هستیم ناامید کند.
باشد که در این راه خداوند یار و یاور همگی ما باشد.
آمینبه خاطر حضور خداوند و همراهان در این جمع سپاسگزاریم.
ما میدانیم در ارتباط با افکار و احساسات منفی بیقدرتیم و پروردگار آنها را از ما خواهد گرفت، اگر آماده باشیم.
امروز در هر لحظه از زندگی و در هر ارتباطی بدون در نظر گرفتن کوچکی و بزرگی آن، نکته‌ای و لطفی نهفته است که آن را درک و دریافت نخواهیم کرد مگر اینکه افکار و احساسات مسموم درونی خود را با سپاس به پروردگار واگذار کنیم.
امروز درک کرده‌ایم که علیرغم تمامی مشکلات و بالا و پایینها، نیاز ما هوشیاری و حفظ ارتباط صحیح با خودمان، دیگران و خداوند است.
امروز از وابستگی به نتایجی که ریشه در عمق غرور و ترسهایمان دارد رها شده و ایمان داریم که سعادت و برکت برایمان در هوشیار زیستن و پاکی است.
امروز تلاش میکنیم با محیط پیرامونمان ارتباط جدیدتری برقرار کنیم، آن را مشاهده و درک کنیم و به نیازهای دیگران نیز توجه کنیم.
امروز پرهیزهای خود در حوزه افکار، تصورات، احساسات و اعمال را با جدیت پیگیری میکنیم و از اینکه بلافاصله به اشتباهاتمان، نحوه نگرش، افکار و احساسات مخربمان، درونی یا بیرونی اقرار میکنیم، شاکریم و از بودن در این لحظه سپاسگزاریم.
امروز باور داربم که خداوند کلیه نیازهای واقعی ما را بدون کمی و کاستی برطرف خواهد کرد، و با پرهیز از چهار سم برای خودمان کمبود و نیازهای رنجآور و واهی ایجاد نمی کنیم.
امروز حداقل یک کار خوب یا خدمتی خواهیم کرد، به گونهای که هیچ کس از آن مطلع نشود.
امروز برای خود یک برنامه کامل هوشیاری خواهیم داشت و برای کسب قدرت اجرای آن از خداوند طلب کمک میکنیم.
امروز اراده و زندگیمان را به مراقبت خداوند میسپاریم و از انجام هر کاری در این راستا فروگذاری نمیکنیم.
باشد که دست در دست هم در این راه حرکت کنیم و خدمتگزاران خوبی برای همراهان خود که لطف خداوند در زندگی ما هستند باشیم.
آمینای خالق مهربان، امروز که ما به دلیل حکمت تو نمی توانیم به صورت فیزیکی جمع بشویم، با قلب و ذهن و کلام خود و با نام تو در اینجا حاضر شده ایم، چرا که ما می دانیم هرجایی که چند نفر با نام تو جمع بشوند، تو آنجا حاضر خواهی بود، پس با نام تو و یاد تو آغاز می کنیم.
امروزه اثرات مثبت دعا و گفتگو کردن با خداوند برای همه آشکار شده و بسیاری از این اثرات مفید و فوق العاده به صورت علمی نیز به اثبات رسیده است. در تمامی برنامه های دوازده قدمی، بر پیگیری منظم دعا با خداوندی که خودمان آن را درک می کنیم تاکید شده است.
دعا کردن علیرغم ظاهر ساده و غیرپیچیده اش، حقیقتاً هدیه ای الهی برای نوع بشر است. راه حلی برای تمامی مشکلات. نیایش چراغی است که در هر قدم از زندگی مسیر را برای قدم های بعدی روشن می سازد و نقطه اتکائی برای قدم برداشتن استوار و با ایمان در راه خداوند است.
خداوند از طریق دعا و نیایش به ما این اجازه و لطف را عطا فرموده، با او که خدای نادیده و ناشناخته است، حقیقی ترین و زنده ترین شکل ارتباط را برقرار و تجربه کنیم. دعا کردن منظم و عاشقانه و صادقانه به تمامی تخیلات، افکار، احساسات و نیات ما مسیری موثر، منحصر به فرد و شفاف می دهد.
ما در برنامه راه هوشیاری به این نتیجه رسیده ایم که برای طی کردن مسیر روحانی نیاز به دعا و رابطه آگاهانه با خداوند داریم.
در گذشته گاهی به خاطر ضعف هایمان از بر زبان آوردن نام خداوند درجمع، یا از قرارگرفتن و درک جایگاه عجز و بندگی در مقابل این عظمت بیکران و اقرار آن، احساس شرم و خجالت می کردیم، اما امروز به مرور با تکرار و تمرین و با شهامت و عشق، آشکارا و با افتخار نام او را بر زبان می آوریم و از این تسلیم و احساس بندگی در شعف و عشقی عمیق هستیم. درمورد مسئله دعا، ما نباید خجالت بکشیم. مردمانی بهتر از ما مرتباً از آن استفاده می کنند. اگر طرز تلقی و برخورد صحیحی با آن داشته باشیم و روی آن کار کنیم، کارگر می افتد. در این مورد سربسته صحبت کردن خیلی آسانتر است. (کتاب الکلی های گمنام)
ما امروز باور داریم که خداوند کاری را برای ما انجام داده است که خود به تنهایی قادر به انجام آن نبودیم.
در این جلسات ما به صورت کاملاً آزادانه دعا و نیایش خود را انجام می دهیم.
ما به معجزه شفا از طریق دعا ایمان داریم.
در پایان از همکاری و حضور و مشارکت صادقانه همه عزیزان و از خداوند که اجازه و فرصت حضور در این جلسه را به ما داد سپاسگزاریم.
خداوندا آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم، شهامتی که تغییر دهم آنچه را که می توانم و بینشی که تفاوت این دو را بدانم. (آمین)
سلام دوستان و همراهان گرامی، خیلی خوش آمدید. من ……….. در مسیر هوشیاری و گرداننده جلسه امروز شما هستم. این یک جلسه مشارکت / کتابخوانی / ترازخوانی / کارگاه ……….. راه هوشیاری است.گروه راه هوشیاری جمعیتی متشکل از زنان و مردانی است که در ارتباط با غرور، طمع، ترس و خشم و رنجش احساس بی قدرتی می کنند. تنها لازمه عضویت تمایل به رهایی از این سموم است و اعضاء برای شرکت در جلسات ملزم به پرداخت حق عضویتی نیستند.
اعضای گروه راه هوشیاری به طور منظم در جلسات حضور پیدا می کنند و تجربه رهایی خود را با هم در میان می گذارند. تازه واردان مهمترین اعضای این جلسه هستند زیرا ما فقط با سهیم شدن آن چه که تجربه کرده ایم میتوانیم آن را حفظ کرده، روز به روز در جهت رهایی گام برداشته و به هوشیاری بالاتری دست پیدا کنیم.
آیا تازه واردی داریم؟ درصورت تمایل خود را با نام کوچک و پسوند در مسیر هوشیاری معرفی کنید . (خیلی خوش آمدید)- از دوستی که جزوه “چرا در راه هوشیاری گام نهادیم” را دارند، خواهش می کنم که آن را برایمان بخواند.
- از دوستی که جزوه “گام‌های دوازده‌گانه هوشیاری” را دارند، خواهش می کنم که آن را برایمان بخواند.
اکنون ساعت ……….. است. از سخنران جلسه آقا/خانم ……….. می‌خواهیم تجربه خود را در مودر موضوع جلسه در اختیار گروه قرار دهند. مدت سخنرانی 15 الی 20 دقیقه خواهد بود.
ما از گفتگو و بحث درمورد مسائل اجتماعی، روانشناسی و سیاسی و … خودداری میکنیم. از یکدیگر انتقاد نمیکنیم و صادقانه اختلالاتی که این سموم در زندگی ما ایجاد کردهاند و تجربه رهایی از آنها را مطرح میکنیم. در پذیرش و درک متقابل به تجربه های دوستان، گوش فرا میدهیم.
در زمان مشارکت اعضا به هیچ عنوان صحبت یکدیگر را قطع نمیکنیم و سکوت جلسه را حفظ می کنیم. در مشارکت خود از تجربه شخصی خود صحبت می کنیم و به گفته، نام و نوشته دیگران رجوع نمی کنیم.
اکنون ساعت ……….. است و جلسه برای مشارکت باز است. با تایپ عدد 1 اجازه بگیرید و راجع به تجربه شخصی خود، 3 تا 5 دقیقه صحبت بفرمایید.
اکنون ساعت ……….. است و زمان مشارکت به پایان رسیده. را دارند خواهش می کنم آن را » سنت ها « از دوستی که جزوه برایمان بخوانند.
- از دوستی که جزوه “سنت‌ها” را دارند، خواهش می کنم که آن را برایمان بخواند.
- از دوستی که جزوه “وعده‌های برنامه راه هوشیاری” را دارند، خواهش می کنم که آن را برایمان بخواند.
- از دوستی که جزوه “رهایی” را دارند، خواهش می کنم که آن را برایمان بخواند.
از دوستانی که مشارکت کردند، به مشارکتها گوش دادند و دوستانی که در خواندن جزوه ها کمک کردند تشکر می کنیم. از حضور همگی در جلسه سپاسگزاریم.
گمنامی اساس روحانی تمام سنت های ماست و همواره یادآور این است که اصول را به شخصیت ها ترجیح دهیم. لطفاً هر چیزی که در اینجا شنیدهاید و یا دیده اید را در همین مکان باقی بگذارید و گمنامی صحبت هایی که شنیده اید را حفظ بفرمایید.
اگر نتوانستید به اندازه کافی و راحت صحبت کنید، لطفاً بعد از جلسه با یکی از دوستان احساسات خود را سهیم شوید. با هم تلفن ردوبدل کنید و در طول هفته با یکدیگر در تماس باشید. باز هم در جلسات حضور پیدا کنید چون برایتان کار خواهد کرد.
اکنون جلسه را با دعای قدم سه خاتمه میدهیم. میتوانید میکروفون هایتان را روشن کنید.
پروردگارا، خود را تقدیم تو می دارم با من کن و از من ساز آنچه خود اراده کنی. از اسارت نفس رهایم کن تا انجام اراده ات را بهتر توانم. مشکلاتم را بگیر تا پیروزی بر آنها شاهدی باشد برای کسانی که با قدرت تو، عشق تو و راه تو یاریشان خواهم داد. باشد که همیشه بر اراده ات گردن نهم. (آمین)
به امید دیدار مجدد شما